( وَ قالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُوراً )1 : پیامبر(ص) فرمود : پروردگارا ! قوم من قرآن را رها کردند.
شکایت قرآن در قیامت
در عالم هستی ، دو دعوت وجود دارد :
1.دعوت به لذات رحمانی ، که میزبان آن خداوند ، منادیان آن پیامبرانِ مظهر صداقت ، امانت داری ، دلسوزی و ... اند.دعوت نامه‌ی آن " قرآن " کتابی که در طول قرون و اعصار ، همه را به اعتراف در برابر عظمت خود واداشته و نتیجه آن سعادت دنیوی و اخروی ، در ابعاد مادی و معنوی است.
2.دعوت به لذات شیطانی ، که دعوت کننده‌ی آن شیطان ، منادیان آن شهوات و هواهای لجام گسسته ، دعوت نامه آن ، آلودگی ، گناه و ... که هرگز موجب خوشبختی کسی نشده و لذت‌های آن کوتاه مدت و ندامت آور است.
دریغ است که انسان ها ، آن دعوت راستین و با پشتوانه را رها کنند و به این میهمانی بی اصل و ریشه تن دهند.
قرآن ما را به مهمانی نور ، علم ، سخاوت ، محبت ، سلامت نفس و ... فرا می‌خواند.این خوان دعوت الهی را با خوراک ناسالمی که جسم و جانمان را می فرساید ، مبادله نکنیم.با قرآن انس بگیریم و او را از خود نرنجانیم.پیامبر خدا (ص) در پیشگاه حق لب به شکایت می گشاید و می گوید : بارالها ! این قوم من به قرآن توجه نکردندو آن را نیاموختند و به دستورات آن عمل نکردند.
علامه طبرسی می نویسد : فعل ماضی در اینجا به معنی مضارع بوده است.یعنی در روز قیامت پیامبر خدا شکایت می کند که اینها به قرآن مجید توجه نداشتند.2
متروک نهادن قرآن به دو صورت ممکن است : اینکه به آن ایمان نیاوریم که این کار ، کار کفار و منافقین است.دیگر اینکه به تعالیم اخلاقی ، اجتماعی و ... آن عمل نکنیم ، وظایف شرعی آن را نیاموزیم و از درس‌های تاریخی آن عبرت نگیریم.
کفار به قرآن اعتقاد ندارند و می کوشند تا ما را از استماع و فراگیری آن باز دارند. ( وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَ الْغَوْا فیهِ لَعَلَّکُمْ تَغْلِبُونَ )3 : کافران گفتند : گوش به این قرآن ندهید و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید ، شاید پیروز شوید.
پیغمبر اکرم (ص) فرمود : هر کس قرآن را تلاوت کند ولی به دستورات آن عمل نکند ، روز قیامت ، قرآن با او مخاصمه کند و گوید پروردگارا ! این بنده‌ی تو مرا رها کرده و به آیات و احکام من عمل ننموده میان من و او حکم کن.4
داستان ما با قرآن ، داستان پادشاهی است که رمز آزادی غلامی که پیوسته در رنج و شکنجه بود را به او نوشت.غلام ، چون نامه پادشاه را دید ، بر سر ذوق آمد و نامه را قاب کرد و به دیوار آویخت و همچنان در اسارت ماند.آنگاه که در اثر فشارها و دشواری ها درگذشت.نامه را بر دیوار او آویخته دیدند.قرآن نامه آزادی انسان از اسارت خویش و دیگران است که خدای بزرگ که پادشاه حقیقی عالم است ، برای ما نوشته است.زیبنده نیست آن را در قاب کنیم و از محتوای آن غافل باشیم.
1.فرقان : 30 | 2.مجمع البیان : ج17،ص200 | 3.فصلت : 26 | 4.منهج الصادقین : ج6،ص347
منبع | کتاب همراه با قرآن ( جلد اول ) _علی اکبر شایسته نژاد
